Lou Reed & The Velvet Underground door Perfect Underground (Lou Reed op z’n ‘Hans’)
Toen Hans Altena eind jaren zeventig na een periode zonder vaste woon of verblijfplaats als punky hippie neerstreek in Wageningen, vond hij daar de perfecte ondergrond voor zijn experimentele gekte. Geen wonder dat, nu hij als logisch vervolg op zijn Bowie project een band bij elkaar heeft geraapt om Lou Reed van de Velvet Underground te coveren, hij dat zooitje ongeregeld daarnaar heeft laten vernoemen: PU(h).
Natuurlijk laat hij zich weer bijstaan door zijn oude maat Han Brookman, waarmee hij ooit tot in het barbaarse Noorwegen speelde in de Dirty Mind’s Bluesband, en kunstzinnige motornozem William Schuhmacher, het gestaalde kader en Led Zeppelin-achtige ritme tandem van de Wagenings-Edese bluesrockband Sinner’s Prayer. Voor het bij Lou Reed onvermijdelijke bijtende gitaarduel heeft hij Martijn Brinkhof en Benno Niekamp gevonden. De eerste heeft zijn sporen verdiend in het Groningse Hemnx, oftewel Hamm and Eggs of op z’n Grunings Heulemoal Niks. Je ziet het er niet aan af, maar als hij voor de verandering zijn mond dichthoudt en muziek maakt, kan hij zich ontpoppen als een echte Metalhead, god beware ons.
Dat hij hier is beland hebben we te danken aan zijn vrouw. De tweede is de vreemde eend (maar dan ook heus) in de bijt, uit het Arnhemse, die graag in het Wageningse live gebeuren verdwaalt en op zijn cv de Cavemen heeft staan, wat voor zichzelf spreekt. Zijn wijd uitwaaierende grillige solo’s hebben iets van de trippy Grateful Dead en bieden een lyrisch tegenwicht. En dat is goed, want niet alleen de harde kant van Lou Reed komt in beeld zoals bij White Light White Heat, ook zijn diep poëtische zoals in Perfect Day, en soms wisselt het elkaar af in één nummer, b.v. Sweet Jane.
Gesneden koek voor de licht gespleten zanger Hans, die in zijn vroege jeugd ooit vol ontzag keek hoe Lou Reed de kinky junkie uitbeeldde op het podium en geïnspireerd door iets duisters de mooiste muziek maakte. Hij probeerde dat toen zonder veel succes in het echt mondjesmaat na te doen, om er achter te komen dat zijn held juist op zoek was naar de liefde die hij zelf ook miste en toen viel alles op zijn plaats. Wat het publiek te horen en zien krijgt is een realistisch beeld van het leven op de straat en de zoektocht naar verlossing: Walk on the Wild Side.
Geen theater dit keer zoals bij Bowie, maar: ‘in your face, the real thing baby’.
- Hans Altena : vocals
- Martijn Brinkhof : guitar
- Benno Niekamp : guitar
- William Schuhmacher : bass
- Han Brookman : drums
- Meinou Kopinga : backing vocals
